Eli kolu bağlı olmak, buralarda hainlere küfür etmekten başka elden birşey gelmemesi, insanın yüreğini derinden yakıyor, kavuruyor...
Şimdi ikinci bir askerlik görevi talep ediyorum. Yeniden Güneydoğu'ya gitmek istiyorum. Bu iş kökünden bitinceye kadar da teskere almayı reddediyorum.
Onlar orada sapır sapır dökülürken, onlar gençliklerinin baharında solarken, umutlar tükenirken, bana burada rahat rahat oturmak haramdır...
Kim ne derse desin, kim ne kadar eleştirirse eleştirsin, sonuna kadar milliyetçi, sonuna kadar kafatasçıyım...
Artık sözler hükmünü yitirmiştir...
Artık cümleler anlamsızlaşmıştır...
Mermi sıkana çiçek uzatmak bize göre değil...
Şu dakikadan sonra, demokrasiden, barıştan, insan haklarından, hümanizmden vazgeçtim, teröristi kardeş belleyen, canını savunmak için evangelistlerden izin isteyen, teröristi 9 tane delikanlı diye yutturan benim can düşmanımdır.
Artık Kuva-i Milliye vaktidir...
Genel Kurmay'a açık bildiridir, gönderin sarı zarfımı, verin üniformamı geri...
