ortaokul ve lise hayatı boyunca içinde yazı yazma isteği olanı da olmayanı da yazmaktan soğutan bir kısıtlamaydı. neymiş efendim? düzeni simgelermiş bu üçleme. doğrudur belki bi nebze. arada paragraf yapmak lazım; dümdüz karınca duası gibi yazınca karmaşık oluyor belki de.
haydi başlayalım yazmaya, girdik konuya. ulan gelişmiyor bir türlü. yani en azından benim böyle olurdu. güzel bir giriş yap o kapıdan, ama bir türlü içeri gireme. kapı pervazında kenarlara sürtünüp dur. sonra sonuca bağla dışarı çık bir anda. benim böyleydi kompozisyonlarım. kompoze değillerdi fazla. konuya girerdim, sonra da çıkardım. iki paragrafta çok güzel anlatırdım duygu ve düşüncelerimi. sonra teslim ederdik hocamıza. hoca onları bir bir okurdu, hatalı kısımları çizerdi. bir de benimkine 3 tane paragraf resmi çizip "giriş-gelişme-sonuç nerede" diye not düşerdi.
o "nerede" sorusuna "ziktim öldü" gibi öküzce bir cevabı da hiç verememiş olmanın ezikliğini yaşarım hala.
hıı, şimdi sana iki paragraf az mı geldi. al sana dört paragraflık, hatta beş paragraflık uzunca bi yazı. teslim ediyorum yine kompozisyonumu öğretmenime. okuyor, çiziyor. yine cevap hazır: "giriş gelişme sonuç nerede". diyor ki "hadi girişi yapmışsın, sonuç da var, gelişme neden iki paragraf". iki paragraflık bir gelişme. fazla gelişmiş belki de. bakıp imrenmen lazım aslında. yok ama, anlamıyor. ille üç paragraf olacakmış. isyankarım, bir türlü üçü kabullenemiyorum.
"daha paragraf yapmasını bile bilmiyorsunuz, nerede nasıl paragraf yapılır, kaç yaşındasınız, neden öğrenemediniz" diyor öğretmenimiz. nerede nasıl paragraf yapılır? ben genelde balkonda ve cami avlusunda paragraf yapmayı tercih ediyorum. lan böyle soru mu olur? bu tarz paragrafları rafa kaldırıyorum.
hele ki buna "serim-düğüm-çözüm" diyen bir edebiyat öğretmeniiz varsa iyice korkun. ortaya ser, sağlam bir düğüm at, sonra da çözmeye çalış. mazoşistlik gibi bir şey bu serim-düğüm-çözüm... ya da sigara paketinin jelatini söküp huzura erip, tekrar takmaya cebelleşmek ve takamamak gibi. insanoğlu başına iş açıp bunlarla upraşmayı seviyor besbelli.
şimdi sayıyorum, bu paragrafla birlikte toplam yedi paragraflık bir yazı yazmışım. özür diliyorum tüm edebiyat öğretmenlerimden.
