misafir güzel, sıcaak,samimi muhabbetlerin gerçekleşme aracıdır.
habersiz misafir ise araya soğukluk girme sebebidir.
şehir dışında çalışıyorum. aynı meslekten arkadaşımla ev tuttuk orada yaşıyoruz.
o sabah rutin olandan farklı olarak 1 saat önceden işe gidilecek toplantı yapılacaktı. sabah 6 da kalktık hazırlandık çıktık. evi toplamaya zamanımız yoktu.
kafa ütüleyici doğru dürüst oturamadığımız bir gün geçirdik ve saat 3 te işimiz bitti. eve geldik. aşırı yorgunuz yatıp dinlenmek istiyoruz ama karnımız da çok aç. kahvaltı dahi yapamadık çünkü.
neyse bulgur pilavı yapalım dedik. tencereyi koydum yemeği yapmaya başladım. ev arkadaşım da bi yandan malzemeleri ayarlıyor. tam o sırada telefonum çaldı arayan; 4 saat uzaktaki memleketimden gelmiş, 40 yılda bir görüştüğüm akrabalarım.
bulunduğum yer gidecekleri yerin yolüstüymüş 5 dk sana uğrayıp namaz kılıp yolumuza devam edeceğiz diyorlar.
o an kafayı yiyecek gibi oldum. bir de evime iyice yaklaşmışlar.
yataklarımız dahi toplu değil zaten kafamızda fadimenin düğünü var. bir de açık aramaya çalışan insanlar var aralarında.. ufak bir toz zerreciğini bile dedikodu malzemesi yapabilirler. kaldı ki evimiz alt üst.
el insaf 4 saatlik yoldan geliyorsun bari 1 saat önceden haber ver 1 gün önce demiyorum bak. ya da sırf namazını kılıp mescit yerine kullanmaya geliyorsun madem bunu açık açık söyleme.
ben o kafayla misafir falan ağırlayamazdım.
evden çıkmak üzere olduğumu ve başka planlarım olduğunu kusura bakmamalarını söyledim.
ben hiç güzel yalan söyleyemem onlar da inanmamış zaten bana küsmüş.
hatta annemle falan da konuşmuyorlar şu an.
yahu bu insanın işi gücü var yorgun mu müsait mi diye düşünmeyen, önceden haber vermeyen suçlu değil de ben mi suçluyum şimdi? üstelik yalnız da değilim ev arkadaşım var bakalım o müsait mi?
işte tam da bu yüzden nefret ediyorum habersiz misafirden.
