allah düşürmesin yeri. danışmada suratsız bir kadın var, allah ona zenci bir tokmakçı nasip etsin. belki hayatına renk gelir de o keyifsiz suratıyla insanların günlerini piç etmez.
askerlik şubesine giderken zaten çekinerek gidiyorsunuz. insanlar üzerinize adeta militarizm ve bürokrasi kusuyorlar. buna bir de çalışan memurların ve dökümanlarınızı imzalayan astsubayların mıymıntılıkları eklenince insanın sıkıntıdan kendini sikesi geliyor. toplamda 1 saat sürmesini beklediğim şey, dökümanları imzalayacak askerlerin odasında başkalarıyla sohbetinden ötürü 3 saat sürdü. işin aslı hazırlıklı gittiydim ama oldu işte. memlekette sinirlerinizin sınırlarını görmek istiyorsanız daha iyi bir yer yok. bir yanda askerler, diğer yanda memurlar. şenliğe gel.
asıl demek istediğim de başka bir şey bu arada. ben dün gittiğimde yeni bir gizli işsiz memur başlamıştı işe. raconu öğretiyorlar, dedikleri aynen şu: "telefon kısa kısa çalarsa içerden arıyorlardır, açarsın; uzun uzun çalarsa dışarıdan arıyorlardır, açmayabilirsin. eğer inatla ararsalar da açıp, biraz bekle. sonra da telefonu kapat." şaşırdım epey zira askerlik şubesi burası amına koyayım. nasıl böyle bir insiyatif alabildi bu cahil memur sürüsü garipsedim. allah işimizi bunlara düşürmesin dedim siktir oldum.
dün farkettim ki kimliğimi kaybetmişim. askerlik şubesinde kaybettiğimi düşünüp aradım. en azından operator açıyor telefonu beyler. müsterih olabilirsiniz o konuda. operatör beni eyüp şubesine bağladı, ben durumumu izah ettikten sonra. çalıyor çalıyor açan yok amına koyayım, en son sanki telefon açılıyor, ses mes yok 2 sn sonra kapanıyor. 3-4 defa aradım böyle yaptılar. sinirden operatore çattım, adam bir daha bağladı. açan olsa sikerler diyip adam akıllı sövecektim gene aynını yaptılar.
