Çok sık gördüğümüz tablolara bir fırça darbesi de ben vuruyorum. Bir alışveriş merkezinin lavabosunun önünde kolum da bir bayan çantası bekliyorum. Malum bu sizi hayli ile sıkan bu durumun içeriden gelen müjdeli haberle bitmesini beklemektesiniz.
Tabakların içine "bak abi nasıl denişik oldu" masalıyla tüccarlık yapan tabakların içlerine hat sanatı ile isimler yazan bir standın önünde sağı solu gözler etrafa kesik atıyordum..
Kiii..
Baktım arkamda son ses müzik eşliğinde küçük atlı birlikler geçiyor. Malum alışveriş çılgınlığına yumulmuş anne babanın çocuklarını bıraktıkları çocuk sirki.
Velhasıl ben bu sesle görüntüyle birden irkilip aniden dönme gereksinimi duyunca.. Koldaki çanta stand üzerindeki ilk tabağa darbeyi indirip sonra o öbürüne o diğerine derken tabaklar gözümün önünden birer birer kayboluyordu.
Şoku atlatıp hemen bir çözüm lazımdı..
Baktım önümde bir çocuk debelenip duruyor topaç gibi.. Hiiiçç tereddüt etmedim. Çocuğu kolundan çektiğim gibi vurdum standa. Evet tuttum fırlattım çocuğu.
O darbe ile diğer tabaklarda.. bi güzel haşırt in the blackboard.
Arka taraflardan muhtemel sesle birlikte stand sahibi kan ter için de koşa koşa geldi.
Ben ne yapıyo muyum o sırada tabi ki çocuga "oğlum naptın yaa oynuyacak başka yer mi yok" diye nasihat veriyorum.
Kapitalist Tabakcı - Birader noldu buradaaa?
* - Abi sorma ya bu çocuk oynarken benim ayağa takıl uç masanın üstüne? " vay mına..."
o sırada babası gelir. bi güzel anlatılır mesele failin yakını olarak muhattap odur artık. Tabakcının abi ne olacak bu tabaklar sorusuna artistlenen baba neyse verelim parasını der. der de tabakcının bir kapitalist tosuncuk olduğunu "80 lira abi tüm maliyet karşıla bi zahmet" demesiyle anlar. benim şok bakışlarım arasında pazarlık 40 a tamamlanırken benim yardımlarımla 35e bağlar bizim bedevi ve gider.
Tabi çocuğun hala kesilen "Baba bak baba baba .." nidaları " sus lan sıpa" unutamıyorum.
