kıbrıs'tan türkiye'ye geldim.
zeynep ile buluşacaktık mersin'de.
o da antalya'daydı.
ben geldim mersin'e. o da yoldaydı.
eve geçtim.
o da mersine vardı.
bana mesaj attı.
"şehir merkezine indim..."
evde onu bekledim saatlerce.
gelmedi gelmedi.
aradım açmadı.
şehir merkezine gittim.
otogarlara baktım yok.
en sonunda bir hastaneden haber aldım.
amcamdı arayan.
zeynep trafik kazası geçirmiş.
ameliyatta dediler.
başımdan kaynar sular döküldü.
nefesim yok oldu.
ortamdaki bütün oksijen çekilmişti sanki.
oturdum bir kaldırama ağladım.
hayatımda ilk defa ağladım.
sonra hastaneye gittim.
bekledim saatlerce.
ağır yaralıymış.
zeynep çıkamadı ameliyattan.
öylece kalakaldım ortalıkta.
cansız bedeni beyaz bir örtüyle kaplanmış duruyordu.
yanına gitmekten bile korktum.
delirdim isyan ettim.
08 eylül sabahı.
zeynep'in cenazesini aldık.
08 eylül akşamı.
onu defnettik.
3 gün mezarlıkta kaldım.
hayatımdaki en uzun 3 gün en yaşlı 3 gündü.
