kitap okumayı lüzumsuz bulan bir kimsenin içine düştüğü çelişki içler acısıdır. kitap okumanın lüzumsuz olduğunu söyleyen kişi bu sözünü kitap okumadan söylüyorsa bu sözü niçin söylediğini bilemez. elbette burada kitap okumak derken her türlü elektronik ortamda bulunan ve kitap okumakla kastettiğimiz şeyin yerine geçecek her türlü okuma etkinliğini de dahil ediyoruz. yani, kitap okumak derken genel anlamda okumayı kastediyoruz.
öncelikle, kitap okumanın lüzumsuz olduğunu iyi anlatmak için yine kitap okumaya ihtiyaç vardır. kitap okumayan birinin, kitap okumanın lüzumsuz olduğunu söylemesi gerçekten de çok lüzumsuzdur. kitap okumayan birinin kitabın ne olduğunu ve kitabın içinde neyin olduğunu bilmeyeceği için kitap okumanın lüzumsuz olduğunu söylerken kitaptan neyi kastettiği belirsizdir.
okumayan biri kendisini geliştirmemiş olan biridir ve bu yönüyle söylediklerinin ciddiye alınmamasında büyük bir yarar bulunmaktadır. her sözü ciddiye almak, bu sözleri açıklamak ve onlara cevap vermek için harcanan emeğe değmeyebilir. kitap okumayan ve kendisini geliştirmeyen birine kitap okuyan birinin yaptığı açıklamalar karşılık bulmaz diyebiliriz. söylediği sözler boşa gideceğinden kitap okuyan birinin bu sözleri hiç söylememesinde yarar vardır.
güzel bir söz söylendiğinde "edebiyat yapma" denilen, anlamlı bir söz söylendiğinde "felsefe yapma" diye tepki gösterilen toplumumuzda kitap okumanın lüzumsuz bulunması kadar normal bir şey yoktur aslında. kitap okumak doğal olarak "felsefe yapma"ya veya "edebiyat yapma"ya yol açacağından dolayı kitap okuyan kişiler toplum tarafından dışlanan ve yeterince kabul görmeyen kişiler olmaktadır.
kitap okumanın genel olarak kişilerin sadece kendilerinde bulunan yeteneklerini keşfetmelerine yol açtığını, bunun yanında kendileri gibi düşünme ve anlama yetileri olan başka insanları anlama, onların kendilerinden farklı olduklarını farketmeyi sağladığını göremeyen bir kimse, ne kendisinin biricik yeteneğini farkedebilir ve onu işleyebilir ne de kendi dışındakilerin aynı biricik yeteneklere sahip olduklarını görebilir. yeteneklerini işlemeyen birinin bu yeteneklere hiç sahip olmayandan bir farkı olmaz
kitap okumanın sevdirilmesi, kitap okuyan insanların kendi sorumluluklarıdır. kitap okuyanlar, insanların yeterince kitap okumadıklarını ileri sürerek sorumluluklarını üzerinden atamaz. kişi kitap okumakla kitap okumanın nasıl sevdirileceği ve sempatikleştirilebileceğini anlamış olmalıdır.
özetle, elitist bir insan olmadığım halde kitap okuyan insanların kitap okumayı lüzumsuz bulanların yanında elit olduklarını düşünmekteyim. elitizm de ancak, toplumda kitap okumanın artmasıyla son bulabilir.
