oo aforizma kasiyorum sabah sabah. yalnizlik cok zor cocuklar.
son zamanlar hayatim veresiye defteri gibi. ne giren belli ne cikan. sosyal aglardan, arkadasimin arkadasi, bilmemnerde tanistigim kizin almanci kuzeni vs facebook listem dolup tasiyor. adeta yolluyum, her onume gelene yesil isik yakiyorum. gerci gorusmuyorum, gerekli olgunluga erismedi tipler zira. e bu durum da beni yollu yapmaz sanirim, neyse.
su ara farkettim ki hayatiniza ne kadar cok insan girerse kirginliklariniz da o kadar artiyor. yalnizlik gercekten efsane. bazen sikintidan kendinizi sikecek gibi oluyorsunuz ama o is de bir iki dunya klasigiyle atlatiliyor.
bunlarin toplaminda hayatiniza kimseyi sokmayin ki kaybetmislikleriniz, hayal kiriklariniz da az olsun. opun kendinizi. go!
