stüdyoda kasım kasım kasılmanıza neden olan entel dantel görünümlü fos fotoğrafçıların karşısında, siz olmayan biri gibi pozlar vermeye zorlanarak çekildiğiniz için sonuçta size benzemeyeceği kuvvetle muhtemel fotoğraf türü.
karşısında iskemleye oturduğun adam birden neden ara güler moduna girer, neden altı üstü bir vesikalık foto çekeceği gerçeğini unutup yılın fotoğrafçılık ödülü için çalışıyor havalarına bürünür hiç anlamış değilim. size en çok benzediğini düşündüğünüz bir fotoğrafınızı alın kendiniz yapın vesikalık fotoğrafınızı. ya da beyaz bir duvarın önüne geç direkt vesikalık olacak şekilde çek bi tane, mis. gidip stüdyoda çıkarttır sonra, sonuç kesinlikle daha gerçekçi ve daha olumlu oluyor.
21. yüzyılda hala vesikalık foto için sabıkalı gibi fotoğrafçı karşısına geçip acayip acayip poz vermek söz konusu olur mu ya? olmamalı bence.
edit: bugüne kadar hiçbir vesikalık fotoğrafım bu kadar güzel çıkmamıştı. valla bak.*
