öncelikle antiromantik tanım: sevgiliyi sizden önce yaşadığı şeylerden kıskanmaktır.
şimdi izahat:
karısını döven medeni görünümlü erkekleri yaptığı gibi öncelikle kıskançlığın ne kadar ilkel bir duygu olduğundan bahsedelim. hepimizin deli gibi kıskandığını da göz önünde bulundurarak elbette.
mesele ilkellik değil, mesele kendine güvensizlikten doğan bir kıskançlık hiç değil, mesele tamamen sevgilinin sizi tanımadan önce yaşadığı seylerden kıskanmaktır. "niye ben o sırada onun değildim, niye yanında değildim, niye bu kadar değişirken hiç tanımadım da şimdi tanıyorum" demenin baska bir yoludur. bensiz nasıldı sorusuna uykusuz gecelerde cevap aramak, en nihayetınde çılgınca sorgulamak, huysuzluk etmek, hayatı zindan etmek.. "sana benden önce benım gibi kim baktı?" diyememek ve bunun acısıyla kıvranmak.. bu şekilde kıskanılan taraf olmak da çok zor olsa gerek, karşındaki kişinin aniden değiştiğine şahit olmak, seni kısıtladığını görmek, izin versen bir odaya kapatacak gibi boğucu davranmak.. ne anlatılabilir ne anlaşılır bir şey bu. ancak sizin gibi yaşayan anlar, gerisi zor..
