şiddetli oluyorsa yani dismenore varsa altında çeşitli hastalıklar yatan bir sancı olabilir, herkeste oluyor nasılsa diye normal olduğu düşünülüp doktora başvurulmadan her ay acı çekmek tercih ediliyor gözlemlediğim kadarıyla.
polikistik over sendromu veya endometriyozis gibi ciddi rahatsızlıklar bulunabilir dismenoreli insanlarda.
bunun dışında ergenlikte, henüz cinsel tecrübe yaşamamış kadınlarda da hiç bir neden yokken sancılı regller görülebilir ve yine duygu durumundaki dalgalanmalar yüzünden düzensiz menstrüasyon görülebilir.
hiç cinsel ilişki olmadığında ağrının katlanarak artmasının sebebi vajina çıkışının ufak bir delik hariç kapalı bulunması ve menstrüal atığın gereken hızla vücudu terk edememesidir. annelerin sürekli söylediği 'evlenince geçer' olayı doğrudur yani.
eğer hem düzensiz adet olan hem çok ağrı çeken hem de vücudunda erkek tipi tüylenme olduğundan yakınan bir kimseyseniz acilen hormonlarınıza bakılmalı ve yumurtalıklar görüntülenmeli demektir.
sancıların çözümünü tatlıda çikolatada arayanlar malesef hayal kırıklığına uğrayacak ama sağlıksız ve aşırı karbonhidratlı bu beslenme biçimi asla yarar sağlamaz. olsa olsa çikolata, peynir, portakal, domates gibi besinlerde bulunan aminlerden dolayı bir mutluluk hissi verir ama sancılarınız konusunda yapabileceğiniz en iyi şey, mümkün olduğunda fit bir vücuda kavuşmak, düzenli egzersiz yapmak , lifli/posalı besinler, vitamin- mineral açısından zengin öğünler ve sağlıklı yaşamaktır bu sağlıklı yaşamın içine çikolata yememeyi de ekleyiniz. kısaca acı çekmemek için yapmanız gerekenler, hatta pcos un tedavisi bile aslında sizi sağlıklı olmaya çağıran yöntemlerdir, şiddetle tavsiye edilir.
bunun dışında gelelim bunu dışarı yansıtma/yansıtmama durumuna:
bazı kadınlar sancılarından , baş ağrılarından ve hormonlarının seviyesinden dolayı bu dönemde aşırı huzursuz, gergin, stresli olabiliyor. ama genelde hüzün olarak kendisini belli etmesi gereken bu duygusallık bazı bireylerde yerini başkalarına karşı saldırgan davranışa bırakıyor.
üzüntünüzün, ağrınızın sebebinin regl olduğunu biliyorsanız, düzenli bir periyodu olup az çok pms dönemini tahmin edebilenlerdenseniz bence bu bilinçli bir şekilde önüne geçilebilecek bir durum.
sonuçta insanlar olarak düşünebilen ve duygularıyla mantığın kıyasını yapabilen hem ide hem süperegoya sahip varlıklarız. duygusal dalgalanmalarını tam kontrol edemeyen ve dışarı aşırı yansıtan 'çocuk' dediğimiz canlılar haricinde hepimiz, tüm yetişkinler kendi sorunlarımızın acısını başkalarından çıkarmamayı öğrenebiliriz/öğrenmeliyiz. engelli bir insan düşünün mesela atıyorum bir kolunun yerinde olmaması sebebiyle her sabah aynı psikolojik acıyı duyumsar ama bunu kontrol edip kendi içinde yaşarsa sakin, bilge bir adam olduğunu düşünürüz ama kimileri de vardır ki aşırı huysuzdur başına gelenlerin sorumlusu sanki iki kola sahip olan diğer insanlarmış gibi herkese en ufak bir sorunda çatar, kimse etrafında çok fazla vakit geçirmek istemez.
tıpkı tonton nine ve dedelerle huysuz ihtiyarlar arasındaki fark gibi. bir kısım gençliğin enerjisini ve yapabildiklerini kıskanırcasına yeni nesle her fırsatta söverken , bir kısım ihtiyarsa gençlere toleranslı davranır, tecrübelerini incitmeden kibar kibar aktarır, çocuklarla ve gençlerle çok iyi geçinir. işte bu ikisi arasındaki fark tamamen karakter farkıdır. herhangi bir hastalıkla ya da acıyla alakası yoktur, bu tamamen kişinin olaya bakış açısı ve olgunluğuyla ilgilidir.
hastasınız/yaşlısınız/engellisiniz vb. durumlardan karşıdaki insan bizzat sorumlu değilse ona kötü davranarak elinize hiç bir şey geçmeyeceği gibi, kadın olmanız doğurgan olmanız ve her ay vücudunuzun bir takım hormonal kontrollerle düzenlenen bir siklusa sahip olması da erkeklerin suçu değildir , doğanın işleyişidir, şanstır 2 tane x kromozomunuzdur vb.
bu dönemi gayet sakin, kendi içinde belki biraz hüzünlenerek ve kimseye bahsini bile açmadan atlatan kadınlar da var. tabii ki bu saklanılcak/utanılcak bir durum değil, aksine çok doğal bir durum ve regl olmanızdan kaynaklı bir gerginliğiniz, sıkıntınız, acınız varsa karşıdakini uyarmak babında bunu söylemek de gayet doğal. fakat sürekli dile getirip karşıdakinden sürekli size kraliçe gibi davranmasını beklemek abartılı bir ilgi hastalığı kapsamına girer.atıyorum başınız ağrıyor ve arkadaşlarınız gürültülü bir mekana gitmeyi teklif ediyorsa bunu dile getirir başım ağrıyor dersiniz. ama arkadaşlarınızın bütün gün etrafınızda pervane olup her istediğinizi yapmasını, size çok hassas davranmalarını her sn biraz iyileştin mi nasıl oldu diye sormalarını beklemezsiniz. işte menstrüasyon de böyle bir şey, 'ahmetcim karnım ağrıyo reglim, bugün biraz duygusal moddayım' diye bir kere belirtirsin karşıdaki de öküz değil ona göre davranır elbet.
erkeklere gelince, siz de yaşamadığınız bir olay hakkında ahkam kesip her kadının her söylemini aynı kefeye koymayıverin bir zahmet. kimileri (düzenli spor yapan, çok sağlıklı beslenen, sinir stresten uzak yaşayabilen kadınlar) bu süreci minimum acıyla geçiriyor olabilir, kimileriyse acıdan gerçekten kıvranıyor olabilir hele de altta yatan bir hastalık daha varsa 'öldürün beni yaşamak istemiyorum' moduna geçebilir. acı çekmeyenlere bakarak, acı çeken herkesi rol yapıyor şımarıklık yapıyor zannetmeyiniz. bu durumda empati yapmanız, 'seninki psikolojiktir nalan' diye hafife alıp gülüp geçmemeniz biraz anlayış ve normal zamandakinden daha fazla ilgi göstermeniz insancıl olur.
hepinize kolay gelsin.
