Beklentilerimin biraz altında çıksa da filmi beğendiğimi söylemeliyim.Film,Yusuf karakterinin hapishaneden çıktıktan sonraki hikayesini anlatıyor; yer yer iç burkan yer yer gülümseten ama genel olarak insanı üzen bir film,zaten filmi izleyipte etkilenmemek elde değil sanırım.Film için baştan sona sürükleyici diyebilirim bir dram filmi olmasına rağmen ve genellikle aynı mekanlarda aynı oyuncularla geçmesine rağmen film sıkmıyor hatta özellikle filmin başları hızlı ilerliyor bile diyebilirim.Oyunculuklar gerçekten enfes başta Güven Kıraç olmak üzere Haluk Bilginer,Derya Alabora,Doğan Turan ve hiç konuşmamasına rağmen küçük kız bile çok doğal ve etkileyici performanslar çıkarmışlar.Film hep aynı mekan,oyuncular ve aynı olay üzerinden yürüdüğü için zaman zaman kısır döngü içine de giriyor,ayrıca ben filmin müziklerini beğenmedim keşke daha etkileyici müzikler kullanılsaymış.Film kesişen hikayeler filmi ve özellikle filmin sonunu ben hem beğendim hem de şaşırdım,gerçekten filmin sonu güzel bağlanmış.Son olarak ben filmi beğendim; etkileyici,ağlatmasada iç burkan ve hüzünlendiren bir film Masumiyet,özellikle dram severlere tavsiye ederim.
