bir şekilde meşhur olmuş, olabilmiş bir adam. nobel aldı. ve daha birçok ödül. bazıları değersiz, bazıları ''değerli''. kitapları yüzlerce dile çevriliyor. amerika'da bile biliniyor, okunuyor; hatta çok satanlara girebiliyor. güzel. bazıları kitaplarının başka kitaplardan çalınma olduğunu söylüyor. kendisi de aksini iddia etmiyor, veya dava açma yoluna gitmiyor falan. bunları bir kenara bırakıyorum.
okumayı seven biriyim. sürekli farklı türden farklı romanlar, öyküler okumaya çalışırım. ''iyi'' edebiyatın her türlüsüne açığım. ''iyi'' kesinlikle mutlak olan bir ifade değil elbet. hele edebiyat için iyiyi arıyorsanız. ama bu adamda hiçbir şey bulamıyorum. evet yazınsal değeri olan bir eser koyuyor ortaya. bir romanda olması gereken her şey var içinde. ama ortada derinlik yok. hiçbir aforizmasını, romanından bir kesitini not etme ihtiyacı hissettirmedi bana mesela. hamingway gibi yazarlarla kıyaslanıyor, o ayarda yani bir de. yaşar kemal'e bakıyorum. efsane. ama yaşar kemal'den iyi olduğuna inanmak zorundayız. çünkü dünyada yaşar kemal yok. ama o var.
barış bıçakçı'nın ''baharda yine geliriz'' isimli öykü kitabındaki bir öyküden, yazar olmak isteyen bir karakterin ağzından dökülen şu sözler geliyor aklıma: ''içinde öyle bir cümle olsun istiyorum ki, kitabı okuyan kişi o cümleye geldiğinde kitabı birden kapatıp sımsıkı göğsüne bastırsın'' işte tam olarak, olmayan şey bu orhan pamuk'ta.
