Diyarkabır ve çevresinde halen çalışmakta olan yaklaşık 20-30 doktor ile görüşme şansım oldu. Gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki buralara gelip buraları çok sevenler de var, buralardan küfrederek kaçanlar da. Bu tamamen bir kişisel tercih meselesidir. Devletin buralara yatırım yapmadığı zaman zaman doğru bir önerme olsa da buradaki halkın o doktorların kıymetini bilmediği de yine zaman zaman düşünülmektedir.
Bu çift taraflı sorun içerisinde doktor olmuş bir gencin ezilmesi ise gerçekten üzücüdür. Nasıl bir mühendis ya da hukukçu oralarda çalışmak zorunda değilse doktor da çalışmak zorunda değildir. Devlet bu zorunluluğu koymakla kolaya kaçar. imkanlar daha iyi olsa zaten doktorlar da gelirler.
