tanrı iradesinin insan iradesi karşısındaki durumunun ne olduğu sorusuna cevap aramaya çalışmış bir dedemizdir.
bilindiği gibi adamın dünyası tanrı kaynıyor. fakat 'öyle heves olsun, şeyimin keyfine yapıyorum ben bunu' tarzı bir yaklaşıma sahip değil. aksine bu tanrıların arasındaki ilişkilerde, insanın iradesinin izlerine rastlıyoruz. ayrıca metinlerinden belirli bir düzenin varlığına inandığı kanısına varabiliriz. yani bu düzen öyle bir işlemekteydi ki, tanrılar bile kendi kaderlerine boyun eğmek zorundaydı.
