1999 (depremden hemen sonra)-2003 yılları arasında okuduğum okuldur. ilk denemesi olan süper lise bölümünün ilk öğrencilerindendim bizim okula nasıl süper lise açılmıştı hala anlayabilmiş değilim. seviyeyi yükseltecektik sözde ama bildiğin kendimizi akışa bırakmıştık.
kendi tarzı olan bir lise idi. okulu kıran istisnasız herkes numan pastahanesine giderdi. mallık işte her seferinde orda yakalanırsın ama gene de gidersin oraya. okula ilk girdiğim yıllarda her biyer deli yürek doluydu sonraları allahtan dizi bitti de yeni gelen nesil cadde concon'u olup çıktı.
okulun yeri konumu birçok lisenin üzerindedir. erenköy kız lisesine yakındı o dönem ama ordan kız düşereni görmedim. çok zengin olmayan ama yaşam standardı iyi olan öğrencilerin olduğu biyerdi. özgüven ve fırlamaklıta hat safhada idi.
bizim dönemde gonca vuslateri vardı. deli gonca derdik okulun 4. katından trabzanlarına oturur en alt kata kadar inerdi. o zamanda popülerde baya tanırdı herkes kendisini.
sedat peker hakkında bi hocayla muhabbet ettiğimizde "çok sessizdi, arka sırada öyle oturur ağır takılırdı" demişliği vardı.
osman hoca'dan yumruk yemeden mezun olanların sayısı azdı.
