Şüphesiz en acısı "seni seviyorum"dur. Yarrak gibi dert kalır. Deseydim acaba ne olurdu diye düşünürsün. Osmanlı viyanayi alsa ne olurdu sorusundan bile daha ağır basar. Sonuçta teyzemin taşaklari olsa dayım olurdu dersin. Sikindirik bi şekilde devam edersin. Yanında bi oğlanla görürsen kendini sikmek istersin onu bile yapamazsin. zenci bile degilsindir. Utanma duygusu değildir bu mallıgi yaptıran. Muhabbeti toptan kaybetmek korkusudur.