marquez'in en baba kitabı. kitabın en başındaki buendia'ların soy ağacı zaten büyük bir merak uyandırıyor okurda, ama anlık mindfuck'lar da yaşatmıyor değil, o kadar çok karakter var ki kitapta ister istemez karışıyor birbirlerine.
yüzyıllık yalnızlık. bir liberalizm ütopyası mı, yoksa aşklar, bolluklar, yoksulluklar arasında direnmeye çalışan bir aile (sülale desek daha doğru olur) gerçekliği mi?
