aslında seriye ilerideki oyunlarda da görmek istediğimiz güzel şeyler katmış, ps vita kökenli olmasına rağmen grafik açısından çok yüzüstü bırakmayan, anti aliasing hariç performans sorunu bulunmayan fakat hikaye işlenişi olarak sınıfta kalmış oyun.
ac serisinde her oyun hikayeyi yavaş yavaş, en başından en sonuna, uzata uzata işlerdi. gayet de sürüklerdi. fakat liberation pek böyle olmamış. tak tak geçiyor her şeyi. "len?" dediğiniz anlar oluyor. fakat vita için yapıldığını ve ara oyun olduğunu varsayarsak, serinin ana hikayesine pek karışmış istememiş olacaklar. zaten öyle "bir deneği alıp animus'a bağlayalım, elmanın yerini öğrenelim" gibi bir şey yok. abstergo animus'u bildiğin pazarlamaya başlamış, onu anlıyoruz oyundan. ve önceki animus sürümlerindeki gibi daha ilerideki bir anıyı açmak için taa en baştan oynamak gerekmiyor. adamlar da insanların sadece seçilmiş bazı bölümleri oynamasını sağlıyor ve bu yolla tapınakçıların propagandasını yapıyor.
--spoiler--
oyundaki citizenE denilen olay da bu zaten. bize gösterilmeyen şeyleri bir nevi "hack"liyoruz. oyunun sonunda brotherhood'dan vazgeçip tapınakçı yemini ettiğimiz yerde oyun bitiyor gibi oluyor ve bir credits giriyor ve animus'un "yapımcıları" geçiyor, en altta da warren vidic adı var zaten. yani normal bir kullanıcı "ehehehe sikime brotherhood" falan deyip, tapınakçılardan taraf olacak. bir nevi günümüzdeki komplo teorilerinden düşünce yönlendirme olayı işte. sonra başka bir citizenE olayı başlıyor ve aslında aveline'in ettiği yeminin yalan olduğunu anlıyoruz. falan. oynadıysanız biliyorsunuzdur zaten. oynamadıysanız buraya kadar neden okudunuz bilmiyorum.
--spoiler--
açıkçası beğendim ben bu oyunu. evet hikayede çok boşluk vardı ama gerek ara oyun olması gerek ise asıl verilmek istenilenin animus'un pazarlanışı olduğunu düşünüyorum.
ama oynamazsanız da pek bir şey kaybetmezsiniz. fransız, ispanyol aksanı seviyorsanız o ayrı.
