"
küçük bir hanfendiyle
izmirli'nin yerinde
şarkılar söylüyormuşsun
beyim ne buyurursun
gramafonda bir avrat sesi
menekşelenmiş sular
doldur iç bade-sev güzel
demleniyormuşsun
adam sende yeter
hep sen konuştun yeter
at martini debreli yeter
nazar değdi yeter
eller ayırdı yeter
git yavaştan git yeter
cebinde beş para yok
gözün kaşın oynuyor
konuştukça batıyorsun
yalan bitti olmuyor
en sevgili son sevgili
bu kadar saadet yeter
hikayemiz çok çok eski
ağla ağla bitmiyor . . . "
ağla ağla bitmeyen cinsten bir ıslık sesi. dudakların yuvarlandığı kadarken dünya, diyafram kaslarından üfürebildiğin nefes kadarken sen, sesinden akan nil olsa ne..?
