mutlulukla kazanılamayacak bir kavram. huzur kendimize olan saygımız için ve doğru olanı yapmayla kazanılacak bir şey. insanın doyumsuzluğu huzursuzluğuna yol açar. huzuru olmayuan bir kişi bu dünyaya kendini kaptırmış ve doymak bilmeyen arzularının peşine düşmüş ve istediği şeylerin olmadığını gördüğünde de huzuru kaçmasıdır. ahmet altan'ın tanıştığı teyzenin dediği gibi "pek az kişi hazın başında bekler". insanlar hazlar peşinde koşar, bulduğunda da çok çabuk bitirir ve yeni hazlara yelken açar ve hayatı sürekli bir arayış içinde devam eder. huzurlu olmak için aza tamah etmek gerekir. "hiçbir kere hayat bayram olmadı, ya da her nefes alışımız bayramdı" ikilemi de çok doğrudur. hangisini seçersen siz osunuz. huzur ikincisiyle gelir. "olmak" huzur için yeterlidir.
