Mehmet diye bir cocuktu. O aralar "memedim" diye bir sarki vardi. Ben buradaki "memedim"i "mehmet'im" olarak algilayarak, sarkiyi her duydugumda onu dusunurdum filan. Sonra anladim o memet , o mehmet degilmis. Klibini izledikten sonra uyanmistim sanirim. Sarkinin benim askimla pek de alakali olmadigini anladim sonra. Platonik bir askti, 3. Sinifa mi ne gidiyordum.
