samuel beckett' in absürd tiyatro geleneğine bağlı oyunudur. sahne üzerinde vladimir ve estragon' un hergün bir sonraki gün geleceğini bildiren ve kim olduğu bilinmeyen godot' u beklemeleri sergilenir. beckett bu oyunda biçim ve içeriği birlikte örer, sahne sınırlarını bilinçli olarak izleyiciye bildirir. oyun boyunca devam eden bekleyiş bir süre sonra anlamsızlaşır. bekleyişin anlamsızlaşması "boşunalık" ı vurgulamak içindir. ancak diğer yandan godot' un gelmeyeceğine dair kesin bir bilgi de yoktur. oyun ilerledikçe izleyici didi ve gogo' dan daha büyük bir bekleyiş içine girer. böylece izleyici hem oyunun kahramanı hem izleyicisi olur.
