gün geçtikçe daha da belirgenleşen durum. daha doğrusu gün geçtikçe gençlerin romantik olmama durumudur.
leyla mecnun filmleriyle büyümüş bir kuşak vardı. ben de ucundan yakalamışımdır o kuşağı. tek kanallı televizyonlarda romantizmin yere göğe sığmadığı filmler izlerdik. şimdilerde etrafıma bakınca romantizmin taşhak malzemesi haline geldiğini ağlayarak izliyorum. (yok len ne ağlıcam takılıyo çocuklar işte). asıl değinmek istediğim romantizm akımının yok olmasıyla kadına bakış açısındaki paralellik. ya da bununla ilgisi hakkaten var mıdır yok mudur bilmiyorum ama merak ediyorum diyelim. "ferhaatmıyım ki bir .m için dağları deleyim" diye bi laf var. bitti işte. lan biz yıllarca ferhatı dinledik duygulandık mecnunu izledik ağladık. hah işte seversen böyle seveceksin dedik gerekirse dağları deleceksin yar için dedik. lan bizim yar ne zaman .m oldu. kandırdılar mı lan yıllarca bizi. "bilmemkaç gram .mcık için değer mi be oğlum." ulan ben oturmuş ağlıyorum dediğin lafa bak dümbük. bunun gramajı da kişiden kişiye değişir. 100 gr, 250 gr, 346 gr. naaptınız hassas kantarla mı tarttınız ibişler.
hep erkeklere de giydirmeyelim tabi. geçenlerde genç bi kızla çıktım. (çıkarım yani öyle böyle değil.) gençsin, güzelsin, zekisin de güzelim "ya ben hiç romantik değilimdir anlamam öyle şeylerden" demenin ne alemi vardı. aha dedim bi balta daha buldu beni. şimdi bunu eve davet etsem mumlu, güllü, kırmızı şaraplı bi süpriz yapsam demek götüyle gülecek bana oracıkta.(eskiden çok tutuyodu bu taktik be sözlük. valla) heuheuehe bu ne lan gül mül ne iş. diyecek orada bitirecek beni.
ben de sen ne anlarsın tarraaaam diyip hakettiği ayarı vermeye çalışıcam kendimce.
