sandığının içinde ortalama bir yurdum çocuğunun ve gencinin umutlarını, kaygılarını, ezikliklerini, öykünmelerini, bilinçaltını, kompleksiz taşır ve paylaşır. sönmez karakurt'un genco karakterinde de bunları yaşarız. öyle güzel gözlem güçleri vardır ki, bir psikolog gibi, ruhun hafif loş koridorlarında dolaşırlar. özel insanlar bunlar, zaten tüm yazarlar, ressamlar, şairler kısacası sanatçılar diyeyim, özeldirler. göreceksin, anlayacaksın, yaratacaksın, ifade edebileceksin, değiştireceksin, bunların birini yapabilirsiniz ya da belki ikisini ama bu tür insanlar hepsini yapar.
neyse konu ersin karabulut, dağıtmayaylım, var ya, tamam mı diye başlayan konuşur gibi sıcak ve samimi ifadelerine bayılıyoruz onun.
çizgisi de güzel, giderek de gelişiyor.
tarz ve anlayış meselesi tabi ama ben karikatür dergilerindeki eciş bücüş, özensiz çizgileri sevmiyorum.
ayrıcana da efendim baya da bir yakışıklı çocukmuş, ntv'de 24+ da gördük.
ersin karablut'tan ilerleyen yıllarda, daha çok var tabi de, orta yaşın hallerini anlatan karikatürleri görmek te güzel olacak.
