"babında" diye bir laf var ya hani. "bağlamında" anlamına gelen. dost babında. ufaktık tabii biz de vakti zamanında. her kelimeyi tam anlayamazdık. ya da kökenini çözmeye çalışırdık. dilbilim babında. her çocuğun içinde belki de bir dilbilimci vardı. işte şaka bir yana, ben bu babında kelimesini yıllarca yadırgamıştım. babında... bab ne lan? bab bab şubap.
şebeke kelimesi kadar da garip bir kelime yok. şebek gibi. şebek meşgul. muz atmayınız.
bir dostum köy düğünüyle evleniyor. tabii adamı gerdek gecesi öyle bir yumrukluyorlar tekmeliyorlar ki adam dötü sallayarak yürüyor resmen. ördek gibi. adamın gerdek gecesi olmuş ördek gecesi.
el oğlu kanalizasyonlara ışıklandırma yapar, içinde film çeker biz içine lağım farelerini bile sığdıramayız. el oğlu kanalizasyonda ninja kaplumbağaları kavga ettirir biz su kaplumbağalarını yüzdüremeyiz bile. o kadar dar bizim kanalizasyonlarımız. ota boka tıkanıyor. hakikaten. otu geçtim, çer çöpü geçtim yakında boka da tıkanacak bu kanalizasyonlar. "zıçmayın" diyecekler.
bir şeyimi, eşyamı hele ki en lazım olan eşyamı kaybedene kılım. eşyamı kaybedeni sevmem, aratandan ötürü. aratmayın.
"defansın emniyet subabı" gibi bir tabir veya içinde emniyet subabı kelimesi geçen bir tabir kullandı geçenlerde sabri ugan. ulan emniyet subabının ne işi var fitbol sahasında? ortasahanın kompresörleri; sağ kanadın ana valfi, sol kanadın benzin pompası, kalenin egsozu gibi tabirler de çıkarsa yakında şaşmayın.
bazı insanlar vardır hani; direk bakarsınız. birader senin ismin emre, senin ismin mahmut, kızım senin ismin ayça dersiniz. işte ben bu gripin grubunu ilk 2004 yılında dinlemiştim. vokalistin isminin birol olduğunu da o zaman öğrendim; içimden şerefsizim benim aklıma gelmişti demek geldi o an. şimdi görsem bu adamı "birader sen hakikaten birol'sun. öyle böyle değil, isminle değil, sen ruhunla birol'sun" derim. deli desinler varsın.
yarasa bir işe yarasa gam yemem.
gam yemem sörf tabii ki yerim.
we are the ambiance,my friend!
pörtlek göz'ün pört'ünü, cırtlak renk'in cırt'ını ve gömlek'in göm'ünü asla anlamayacağım.
ne mutlu ki bize bir tolga abi'miz var, "yüreğimiz ağzımıza gele gele ağzımızda yer kalmadı" diyen bir ilker yasin'imiz var, her telden çalan bir abbas güçlü'müz var, sürekli gülen bir mustafa sarıgül'ümüz var... her şeyimiz var. mutlu olmamamız için bir sebep yok.
