şuan kocaman tüylü kafasını karnıma yaslayıp mışıl mışıl uyuyan pisiciğimin, onun ordan kalkmasını bekleyen ve kucağımda yatmak için sabırsızlanan köpeğimin günü bu gün... hiçbir şeyin farkında olmadan bu günü de öylesine geçiriyorlar işte... sabah öptüm onları, kucakladım her an yaptığım gibi... umarım bu hayvan katliamları son bulur ve onlar da kendi günlerinde her gün yaşamaları gerektiği gibi yaşarlar. ne dertlerini anlatabiliyorlar ne açlıklarını ama size olan sevgilerini o kadar güzel belli ediyorlar ki, verebileceklerinin en iyisini sunuyorlar önünüze. istedikleri de biraz sevgi ve karınlarını doyurmak, hiç kimse bunu yapmayacak kadar kötü kalpli ve bencil değildir. olmamalı.
