kabullenmesi zor olandır.
evet ölümlerin hepsi zor'dur.
ama son günlerinde, son saatlerinde yanında olduğunuzda daha bir zor' gelir insana.
üzerinden hafta geçti ben halen kabullenemedim, sindiremedim.
ya beni siktiret, amcasının oğlu cenaze namazı evvelinde tabutunun başında hüngür hüngür ağladı lan! hayatının 50 yılını birlikte geçirdiği insan kabullenemedi ve dağ gibi adam ağladı, ben kabullenememişim çok mu sanki!
en zor olanı da oğluyla birlikte mezarına girip mevtayı ebedi istirahatgahına yerleştirmek. son akşam ısrarla arayıp "mangal yaptık çık gel lan" diye ısrar etmesi, beraber yemek yiyip çay sigara geyiğinin üzerine futbol nefreti yüzünden türk sanat musikisi dinleyişimiz. uykusundan bir daha uyanamayışı. yok aga almıyor halen kafam.
yok artık o!
