atalarımdırlar. lakin benimkileri devlet rumeli'ne iskan etmemiştir. maraş civarından yozgat-kayseri sınırına iskan edilmiş atalarım. acaba balkanlar'a gitmeyip bütün o zulmü yaşamadıklarına sevinmeli miyim yoksa onu yaşayan aynı oymaktan olduğumuz atalarım sebebiyle o acıları bizzat yaşamış gibi hissetmeli miyim?
edit: ohaa herifler atalarımı eksilemiş.* vay anasına ulan neyin nefreti bu?
