Bir kişinin belki o da bir gün beni sever düşüncesine kapılmasıdır.
Hiç olmayacağını bilsen de inanmak zorundasındır buna. Yoksa devam edemezsin yoluna. Sevgini hak etmediğini düşünürsün ama yine de devam edersin sevmeye. Bekledikçe daha da artar acın ve daha da artar arzun. Kendini aşşağılık gibi görmeye başlarsın artık. yine de olmaz. Çevren de o kadar insan varken neden o? diye sorarsın yine de cevap alamazsın. En sonunda bırakırsın kalbine karşı aklınla direnmeyi sen de kabullenirsin durumu. Ne yapalım artık dersin sanırım benim yaratılma sebebim de bu devam edersin beklemeye. hiç sonu olmadığını bilerek hem de.en sonunda sevgin öyle bir hal alır ki artık onun seni sevebilme ihtimalini seversin delice. Mecnundan betersindir artık dersin ki kendi kendine 'benim aşkım onunkinden de kuvvetli o leylayı sevdi de bu hale geldi. ben leylanın beni sevme ihtimalini sevdiğim halde böyleyim.'
Evet öylesin platonik aşk yaşayan arkadaşım, öyleyiz. Biz bunun için varız. Karşılıksız sevginin temsilcileriyiz. Üzülme mutluluk yakında ama ondan bekleme mükafatını. Mükafat ölümden sonra.
