her ne kadar beyit olmasa da mahallileşme akımıyla nedim'in yazdığı bu dörtlük sadeliği bakımından oldukça hoşuma gider.
Sen böyle soğuk yerde niçin yatar uyursun
Billahi döğer dur hele dayen seni görsün
Dahı küçüceksin yalınız yatma üşürsün
Serd oldu heva çıkma koyundan kuzucağım
bu da var tabii.
dest-bûsı ârzûsıyla ger ölsem dostlar
kûze eylen toprağum sunun anunla yâra su
hemen akabinde namık kemal'den gelir
ne efsunkar imişsin ah ey didarı hürriyet
esir-i aşkın olduk gerçi kurtulduk esaretten.
