var say ki ben patates dinindenim. dinime göre her gün bir saat tek ayak üstünde durmam, yürüyeceksem de tek ayak üstünde sekerek yürümem gerekiyor.
acele işim var tek ayak üstünde seke seke yol alıyorum. bir de ne göreyim? bazı zındıklar hiç utanmadan, sıkılmadan iki ayakla yürüyerek yanımdan tırıs geçiyor!...
tabi fena halde irrite oluyorum. odunu kaptığım gibi veryansın dalıyorum mendeburlara... hayır, benim dinime inanmak zorunda değilsin ama insan saygı göstermeli değil mi? iki ayakla yol alan zındıklara baktıkça canım çekiyor... daha da kötüsü kendimi enayi gibi hissediyorum.
ey müslüman sorarım sana: haksız mıyım?
not: kimi zındıklar "senin imanın zayıf. ibadetini benim için mi yapıyorsun ki benim ne yaptığım seni ilgilendiriyor?" diyebilir elbette. ulu patates topunun belasını versin!...
