Babam anlattı bana da; çok küçükken yolda yürüyormuş, sonra orada bir ağlayan çocuk ve annesi varmış. Çocuğun annesi babama "abisi şunu döv!" demiş. Babam da ömründe ilk defa böyle bir olayla karşılaştığı için çocuğa ağız burun dalmış. Sonra çocuğun annesi babamı zar zor ayırmış "niye dövüyosun be?!" demiş. Babam da "e abla sen demedin mi döv diye?" demiş. Sonra çocuğun annesi "ben çocuğu korkutmak için yaptım." falan demiş. Babam da o günden sonra nerede ağlayan çocuk görse vicdan azabı ile kavrulmuş. Bu arada, babam ağlayan çocuğu dövünce çocuk daha da kötü ağlamaya başlamış bilginiz olsun.
