Ve bir gün düşlerimde gördüm seni
Bir isyan tohumu olup düşüyordun toprağa...
inadına öfkelerim yeşeriyordu hesapsızca,
Yarınlarıma umut, dünlerime şeref veriyordun...
Haykırmak istedim bir gün dünyaya
Adını adınla anmak istedim!
Asımın nesli diyorlardı bizlere
Bedrin arslanları gibiydik
Kürşadın delileri...
Kartal olup uçtuk ömrün doruklarında
Sürünenlerden, eğilenlerden olmadık...
Bir somun ekmeği paylaştık kardeşcesine
Yoklukda çokluk, ölülerde diri olduk...
Toprağa düşen her damla kan
Berekeri oluyordu yarının bebeklerine...
Biz hep çıkarsız sevdik sevdiklerimizi
Anamızın ak sütü gibi temizdi sevdalarımız...
Kılıçların gölgesinde saflar donattık
Ölümlerle eğlendik, ölümlerle dirildik!
Ebu Cehil evladı cellatlar gördük
Allahuekber! Deyip verdik son nefesimizi...
Omuzlarımızdaki yük yüklerin en ağırıydı
Melekleri yoldaş edindik...
Demir parmaklıklar gördük, paslı ranzalar...
Parçaladık prangaları, taş duvarları aştık!
Ve bir gün düşlerimde gördüm seni
Elinde sancak, dilinde Kelime-i Tevhid
Koşuyordun koşanların ardından
Varlığını armağan ediyordun Türkün varlığına... *
