Yasamayi sevmeme ragmen manik depresif olusum beni bitiriyor sozluk. Yasami severken deli gibi olmek istiyorum ve daha once sirf bu kuvvetli istek yuzunden olmeyi denedim.
Bazen oyle anlamsizlasiyorum ki sozluk hic bir sey yapasim gelmiyor. Oyle zamanlarda acayip derece de nefretim artiyor ve bazen kontrol edilemez seviye geliyor. Kimseye zarar vermemek adina kendime zarar veriyorum.
Son olarak nickimle cok alakasizim sozluk. Aslinda. Ben melankoluk, insanlardan uzak, yalniz bi adamim ve boyle olmayi seviyorum. Herkesin bi hayali olur ya; benim hayalim dag basinda yalniz yasayacagim, icinde bol bol kitap olan bi ev. Cok sey mi istiyorum sozluk?