nuri bilge ceylan'ın ödülünü sonuna kadar hak eden şahane filmi.
filme gitmeden önce ödül aldığını biliyordum ama seçme sebebim ödülü değil oyuncularıydı. haluk bilginer ve demet akbağı duyunca akan sular duruyor bende. zaten nejat işleri de özlemişiz.
oyunculuklar çok doğaldı, hayatlar çok gerçekti. insanı tamamiyle düşünmeye itiyor. yani filmde bir olayın patlak vermesinin, çeşitli aksiyonların gayet gereksiz olduğunu anlıyor insan. hafif piyano müziği eşliğinde arkada manzarayla ne zaman birini düşünürken gösterseler o sahneler birçok aksiyon sahnesine bin basıyor benim film zevkime göre.
filmde tek takıldığım nokta ise atın suda can çekiştiği sahnelerdi. pek dikkat çekmedi sanırım ama bir film için bir hayvana öyle eziyet edilmesi bana dokunuyor.
