marketler genellikle, ne lazımdı, düşünceleriyle sessizce dolaşan insanların bulundukları, sessiz mekanlardır.
yüksek tavanları sayesinde oluşan akustik, çok bağırılmasa da yüksek sesle telefonla konuşulması halinde, diğer alışveriş yapanların dikkatinin konuşan kişiye yoğunlaşmasına neden olurlar.
bu nedenle marketlerde telefonla konuşulması, hele uzun uzun kahkahalar atılarak sohbet edilmesi çok da şık bir davranış değildir. diğer insanların dikkatini dağıtır, o kişinin olduğu reyondan koşarak uzaklaşma hissi doğurur, listesi yoksa alacağını bile unutturabilir.
bu mekanların ortak kullanım için olduğu, sizin özgürlüğünüzün, diğerlerinin özgürlüklerinin başladığı yere kadar olduğu unutulmamalıdır.
ancak iş çıkışı,
-hayatım ne lazımdı?
gibi kısa ve net konuşmalara kim birşey diyebilir ki?
