kendisine sayılıp sövülmesine sebep olan söz konusu sohbet kaç dakika sürmüş, neler konuşulmuş tam olarak yazılmadı ve konuşulmadı. sanki uzun bir sohbetin içinden cımbızla seçilmiş bir iki cümle medya malzemesi yapılmak üzere servis edilmiş gibi duruyor.
adam zor anlaşılacak bir şey söylemiyor. "içimizdeki atatürk'ü öldüremeyiz" diyor. bunu peşinen söylüyor. "90 yıldır ona tapıyoruz çünkü biz imgelere, simgelere ve isimlere tapmaya bayılan bir toplumuz" demeye getiriyor. söz konusu kişi atatürk olmayabilir, başka bir isim de olabilirdi. demografik ve zihinsel yapıya kızıyor adam. aslında bu lafın gittiği yer tayyip bile olabilir. onu da idolleştirip peşinden koşma güdüsüne kızıyor adam. tam olarak demokrasiyi içine sindirebilen bir toplum olamadığımızı anlatmaya çalışıyor.
şu konuda kendisine kızabilirsiniz. titanik ortadan bölünmüş denize gömülürken seni rahatsız eden tek şey bacadan çıkan dumanın rengi midir? memleketin her şeyi boka batmışken seni rahatsız eden ve problemlerin kaynağı olarak gördüğün en önemli husus atatürk'ün insani - tüzel kimlikleri arasında yaptığımız tercih mi? eleştirilecek daha önemli konu yok mu bu memlekette?
ama dediğim gibi. adamı bir sohbet içinden çekilip servis edilmiş bir cümle için yargıladığımızda böyle bir sonuç çıkıyor ortaya. kendisinin bu hükümet, ideolojik görüşü, taşıdığı komprador kimliği, yer aldığı işbirlikçi projelere sevecen bakan bir adam olduğunu söylemek abukluktur.
