4.
-
ustaya saygı
Gezdim, gördüm fikfikledim
Her ağaçtan meyve yedim
Esmer de fiktim zenci de
Orta yaşlı ve genci de
Almaz oldum fikişten zevk
Kalmadı içimde bir şevk
Beğenmez oldum artık dam
Kesmiyordu beni napsam
Ama bir gün gördüm onu
O, büyük şair Memo'ydu
Dedi "Neyin var acaba?"
"Sebep nedir somurtmaya?"
Dedim "Derdim epey büyük"
"Zevk vermiyor, dam ve büzük"
Memo dedi "Fikfik yalan"
"Dam bir çiyan, köt bir yılan"
"Ben bundan osbirci oldum"
"O gün, doğru yolu buldum."
Dedim "Acep osbir nedir?"
"Bunu bana kim öğretir?"
Memo dedi: "Elbette ben"
"Barrağını çıkar hemen"
"Fiki avuçla güzelce"
"Çek-bırak dikkatlice"
"Hareket ettir durmadan"
"Sakın durma attırmadan"
"Göreceksin çok zevkli iş"
"Hiç benzemez ona fikiş"
ilk osbiri çektim o gün
Bıraktım peşini kötün
Unuttum dam kokusunu
ince narin dokusunu
Lakin pişman değilim hiç
Osbir çivi, fikim çekiç
Durmaksızın asılırım
Attırır ve kasılırım
Aşık Memo ile Serdar
Her an atmık pompalar
Fikfikte yok hiç kifayet
Osbir tatmin eder gayet
