sen güzel şeyler düşünen güzel bir insansın. sen dünyada ille de siyah ya da ille de beyaz olmak gerekmediğini ne güzel biliyorsun. sen ayırmıyorsun insanları nerede doğduğuyla, neye inandığı ne yaptığıyla.
sen saygılı birisin.
sen insan denen varlığın melek de şeytan da olabileceğini biliyorsun. ne o ne bu sadece insan olmak gerektiğini de biliyorsun. hatalarıyla, zaaflarıyla, ama kenarında beklediği uçurumdan ayağını her an çekecek gibi. geri dönmeye hep hazır şekilde. sen biliyorsun. biz nefret ederken bile biraz boşluk bırakması gereken canlılarız. insanız.
sen benim kürt kardeşimsin ben senin arap kardeşinim. o türk kardeşimiz öteki ermeni, çerkes, türkmen. insan ırkıyız ya işte. başımızda örtü var mı yok mu? ne budalaca. kalbimizde sevgi var mı, ruhumuzda temiz şeyler... içimizde dostluk duygusu, hiç kimseyi ne olduğu nereden olduğu gerekçesiyle hırpalamadan...
yaşamak güzel bir şey biliyorsun sen. hele insan gibi kardeş gibi yaşamak... biliyorum ben de. biz biliyoruz. başka bilen yok gibi...
umut vadeden sözler yazmaya çalışıyorum aslında. bir gün demek istiyorum bu birbirini çiğneyip doyan mide dolacak elbet. bir gün doyacaklar. susacaklar. belki biraz sevebilirler bile ne dersin?
"Ben güzel günlerin şairiyim
Saadetten alıyorum ilhamımı
Kızlara çeyizlerinden bahsediyorum
Mahpuslara affı umumiden...
Çocuklara müjdeler veriyorum
Babası cephede kalan çocuklara...
Fakat güç oluyor bu işler
Güç oluyor yalan söylemek.../ melih Cevdet anday"
