canımız, ülkemiz. içinde bulunduğumuz asırda bu satırları yazarken nerede tertemiz kavramlar varsa edepsizlerin bu kavramları kendilerine kalkan yaptığını itiraf etmek istiyorum. işsiz bilim adamlarını, matematikçilerini, mühendislerini bağrında yaşatan candan ötem, canım ülkem. Ne yunan'ın megola ideası, ne ırakta oluşan kürt devleti ne de bir taraftan dünyayı sömürürken demokrasi ve barıştan söz eden batıyı tehlike olarak görüyorum bu ülke için. bu ülke için potansiyel tehlike çeşitli dernek ve vakıflar altında örgütlenmiş olan kendi vatandaşlarıdır. her bir bireye farklı etiket yapıştırarak, asırlardır özümüzde yaşayan değerleri kirleterek devletimin vatandaşımın parasını kokteyllerde ve toplantı salonlarının yanar söner ışıkları altında tıkınan kendi evlatlarıdır. insan hakları, düşünce dernekleri, sendikalar amaçsız kuruluşlar olmaktan çıkmalıdır. son temennimiz cumhuriyetimize dokunulmamasıdır.
