çekim teknikleri ve yarattığı hava ile siyah beyaz salon filmlerinin üzerine çıkmış film. cem yılmaz'ın bir gösterisinde demişti ya "yeşilçam'da uyuşturucu kaçakçıları o kadar düzgün konuşuyor ki sanırsın türk dil kurumu uyuşturucu kaçakçılığı yapıyor" hah işte bu filmdeki bütün karekterler de bu kadar beyefendi idi. bir salon filmi olmasının üzerinde absürd komedi sahneleri 1950'lerde çizilmiş bugs buny ve türevlerinde olan çizgi film karelerini anlatır gibi. çok uzun felsefe yapmadan belli bir hikaye üzerinde daha çok çekim ve oyunculuklarla kendini götürmüş film. ha o kadar boş beleş film arasında zaman ayrılıp izlenmesinde fayda var.
ben en çok filmde adrien brody'i filmin sonunda kızın elindeki tabloyu almak için merdivenden koşarken ekran'ın sağ alt köşesinde beliren ve garip garip ekrana bakan edward norton'a güldüm
