matematiği dört işlemden ibaret sayarak matematiğe hakaret etmektir. matematik şiir yazmak gibidir; her rakamın, her sayının, her işlemin bir sırası vardır. biri diğerinden önce gelirse bu şiirin ahengi bozulur; şiir olmaktan çıkarak beyaz bir kağıdı kirleten kelime yığınlarına döner. türevi, integrali, trigonometriyi veya parabolu basit birer sayı veya grafik yığını olarak görüp herkesin bunlardan anlaması gerektiğini savunmak matematiğin rasyonelliğine aykırıdır. tüm insanların şiirin ruhunu anlamasını beklemek ne derece absürt ise matematiği bu derece basite indirgemek de o derece absürttür.
