adına şiir yazılan kadın vardır haykırırsın kağıtlara, anlamlı cümlelerle dökersin içini, kadınım dersin bu şiir senin, bu şiir bizim... bir de adına şiir yazılamayan kadın vardır vücudunda kan değil onun ismi dolaşır, oksijenle değil onun kokusuyla nefes alırsın. onu görünce konuşmazsın bile aklında ne varsa hepsi bir birbirine karışır, yüzünde anlamsız bir gülümseme... göz bebeklerin yerinde durmaz yüreğin ona keza. lakin söyleyemezsin sevdiğini bir türlü. konuşayım dersin olsun ne olacaksa düşünürsün sonra nasıl olacak o iki kelimeyi bile yanyana getiremiyorum ki onu görünce...
