al benden de o kadar dedirten durumdur. eğitim hayatına başladığımız süreden beri ailemizden, çevremizden, öğretmenlerimizden dahi sürekli olarak iyi bir eğitim iyi bir gelecek sloganını duyarak büyüyoruz. elbetteki bu baskı yaşanılan kaygılardan ve çekilmiş çilelerden ötürüdür. kapitalizmin dünyanın %90 nına hukum surdugu bır gezegende yaşıyoruz. dünyaya yeni gelen bir çocuk 2000 dolar borç ile doğuyor bu ulkede. doğrudan bu sisteme bağlanıyoruz, uzun vadeli krediler, kredi kartları, tüketim kültürü, eğitim sistemi, iş çalışma saatleri hepsi bu zincirin bi halkasını oluşturuyor. cogumuz para etmıyor dıye üniversitede bölümumuzu bırakıyoruz bundan daha acı verici bir şey olabılır mı? okumayana kız vermiyor adam kız. okuyan kızıda okulu bıttıkden sonra çalıştırıyor gene vermıyor yazık degıl mı bu ınsanlara hıc bırımızden farklı degıller. evet bunlar hep insanlara dayatılıyor ve maalesef de bunları anlayıp sorgulamakda en az bi 15 yaşımıza tekabül ediyor. evet cocuklugunuz nere mı gitti? onu sizden çaldılar varsa iyi bi aileniz kurtarırsınız yoksa oradan oraya savrul dur. ben niye birini zengin etmek için çalışıyorum arkadaş hemde sevmediğim bi işi yaparak sadece parası iyi diyerek. merdiven altında kot taşlaması yaparken kanserden ölen işçilerin sucu ne? dershane parasını ödeyebilmek için inşaatda düşerek ölen cocugun sucu ne? kım ıcın nıye çalışıyoruz? bunu yaşa diyorlar sınırını aşarsan kodesdesin. bunu oku bunu giy bunu iç bunu sorgulama mantığı ile yürütüyorlar sistemi. biz halkın çok büyük bi kısmı olan işçiler, memurlar veya koylulerın cocukları olarak sen türk sen kurt sen alevı sen sunnı sen gs ben fblıyım gibisnden birbirimizi yiyip duruyoruz ama onlar bu halkaya yeni zincirler eklemeye devam ediyor. elbette çalışacağız insanın doğası gereği uretmesi bi zorunluluk noktasındadır bu insanın sosyallesmesının mevcut koşullara gore sağlıklı bır ınsan olabılmesını sağlar. ama severek isteyerek ve hakkını alarak. aksi takdirde banane bankaların güzel bakımlı kadınlarından, cafcaflı reklamlarınızdan, uçağınızdan arabanızdan, telefonunuzdan banane. tüketin diye özendirildiğimiz onca şey olmasa ne olur. o genç kız mc donalds da elınde kola hamburger poz vermese ne olur. keza ben hukuğu kazanamadım diye yurtdışında okumaya karar verdim gittim gurbetteyım. sırf ıyı bı gelecek ıcın mutsuz bı egıtım hayatım olacak belkıı ısımdede oyle olacak. sonra donup yaşadık deriz biz aslında yaşamıyoruz arkadaş. bedavayı bedava. bu şiiride istemediği hayatı yaşayan tüm sevgili yazarlara armağan ediyorum.
BEDAVA
Bedava yaşıyoruz, bedava;
Hava bedava, bulut bedava;
Dere tepe bedava;
Yağmur çamur bedava;
Otomobillerin dışı,
Sinemaların kapısı,
Camekanlar bedava;
Peynir ekmek değil ama
Acı su bedava;
Kelle fiyatına hürriyet,
Esirlik bedava;
Bedava yaşıyoruz, bedava.
