kaçınılmaz son olarak doktora gidilir. bir takım depresyon ve takıntı ilaçları alınır: risperdal, citoles...
bunlar aylarca kullanılır. biraz yola gelirsiniz. ama ne içten gülebilirsiniz ne de içten sevmek.
sonra krizleriniz yine tutar. ilaçların faydasız olduğunu düşünüp bırakırsınız.
allah'la bolca söyleşirsiniz. yardım dilersiniz.
kabul eder.
zamanla iyi olursunuz.
kim bilir, belki de yok oldu dediğimiz depresyon ve obsesif kompülsif bozukluk gelecekte bir anda yine ortaya çıkacaktır. bunu düşünmemek gerek, hayat ile meşgul olmak gerek. bunun ne anlamı var ki dediğin şeylerle ilgilenirsen ancak bu rahatsız edici düşünceden kurtulursun.
