içinde büyük mantık hatası barındıran dizi:
eda ve şükriye madem kardeşler birine şükriye koyan anne, baba eda' yı yaparken modernleşti mi ki? eda modern iş kadınıyken, şükriye ev kızı oldu. isim konusunda metin, ali, feyza' da bu kadar dikkat ederken bu dikkatsizlik... cık cık cık.
şaka lan şaka kızmayın hemen ben de hastasıyım bu dizinin.
her bölümün başındaki bilim insanlarına dair anlatılan küçük hikayeler dizinin en güzel kısmı zannımca. karakterlerin bir çoğunun komik oluşu, komedide karakter sever türk izleyicisine hitap etmektedir diye düşünüyorum. benim en hoşuma gidense ince detayları dizinin. mesela: elektrik şokunda sadi celil cengiz' in de tv' de gösterilerek unutulmaması gibi.
bu ekibi başından beri severim zaten de şimdi sevgim bambaşka bir boyutta. en sevdiğim olayları da sadakat. kemik bir kadro oluştu. onu muhafaza etmeleri, özellikle de ahmet kural ve murat cemcir arasındaki o dostluk... unuttuğumuz bazı şeyleri hatırlatıyor: uzun zaman geçirilen dostlukların güzelliği gibi.
bu diziyi neden seviyorum? bu dizi aile olmayı sevenlerin, dost olmayı sevenlerin, aşık olmayı sevenlerin yaptığı bir dizi de ondan. bu dizide vefa bir semt adı değil de ondan. bu dizi yüzümde masum bir gülümseme bırakıyor da ondan. bu diziyi zeki insanlar yapıyor da ondan. ve en önemlisi bu dizinin bazen şarkılarında, bazen sahnelerinde, bazen karakterlerinde, bazen sevinçlerinde, bazen de hüzünlerinde kendimi buluyorum da ondan.
