sevgiyi, aşkı ilk defa tadan bünyelerin içine düştüğü yanılgıdır... bitmeyen tek sevgi anne sevgisidir... geri kalanlar ise isteyerek ya da istemeyerek bitirilir...
aşk denilen o karmakarışık duyguyu içinizde hissetmeye başlamışsınızdır... sevgiden miğdenize ağrılar girer... geceleri onu düşünmekten uyuyamaz olmuşsunuzdur... onla geçen saniler bile size hayatın mükemmel olduğunu düşündürür...
gelin görün ki herşey o yanınızdan gidene kadar...
ayrılırken ona yeminler edersiniz, "seni hep seveceğim", "seni hiç unutmayacağım" tarzında... ama bunların hepsi söylediğiniz an doğru olsa da aradan aylar geçince aklınıza bile gelmeyerek aslında o an içinde bulunduğunuz karmaşada saçmaladığınızın göstergesidir...
aşk da biter, sevgi de... bitmeyen tek şey hayatın acımasızlığıdır... ve siz hayata karşı ne kadar acımasız olursanız o kadar az üzülürsünüz...
