her köşesinden şair fışkırtan memleketimin ıkınmadan, bir seferde çıkardığı şairin fantastik, sulanmış şiiri, şiirden ziyade kolajı.
herkes her şeyi çok bildiğinden şiir hakkında kimseyle tartışmaya girmenin anlamı elbette ki yoktur.
beyni oksijen almayan yazarlar için açıklama editi; bilirsiniz bu memlekette herkes "coğrafya defterinin" son sayfalarına şiirler yazmıştır, bazı ünlüler övünür bile bununla, ama iş bu kadar basit değildir, kime sorsanız abidik gubidik bir iki sayfa çıkarır cebinden, nazım hikmet zannedip kendini; mavi gözlü devi oynar (bir anektod; kendi şiirlerini nazım da berbat okur. şairin de hasıdır ama) böyle bir coğrafyada paganini dahi olsanız ajdar gibi geri kalanlar, kendini bir şey sananlar yüzünden hep hafife alınırsınız, ya da diğerlerinden az daha popüler bir ajdar yüceltilir durmadan... bu yüzdendir iyi şairler öldükten sonra popülerleşir... şiirlerin de ömrü vardır, bazısı bir sene yaşar, bazısı binlerce sene... şiirlerin de yaşları vardır, bazı şiirler anlaşılacak yaşı bekler... nihayetinde efenim sulanmış bir şairin kolaj bir şiiri her zaman tutar bu ülkede, çünkü popülerdir, şairi en iyi şairlerden çaktırmadan araklar, iyi şair kalksa yattığı yerden dava dahi açamaz.
