bu depresyonun başka bir türevi daha vardır ki bir hayli netameli ve duygusal göndermeleri olan bu başlığa öküzlük yapmış olmak pahasına yazmaktan kendimi alamayacağım.
malumunuz her on erkekten en az yedisi hayatının hiç olmazsa bir döneminde abazalıktan muztarip olmuştur (burada abazalığı cinsel açlıktan ziyade sevgiliden yoksun olma durumu olarak kullanıyorum). yıllar önceki unutulmaz maçları pozisyon pozisyon hatırlayacak kadar milimetrik olan erkek hafızası iş abazalığa gelince son derece unutkanlaşır. erkek milleti kendine bir sevgili bulmaya görsün o ahlarla vahlarla, ah ulan ahlarla geçen abazalık günlerine bir sünger çeker ve o günler bir daha hiç geri gelmeyecekmiş gibi, ağustos böceği misali sevdiceğiyle gününü gün eder. hele bu ilişki uzunca bir süreyse sanar ki ömrünün sonuna kadar elinin altında bir hatun hep olacak. ama hayıııır!!
kazın ayağı hiç de öyle değildir sevgili sözlükçüler. ilişki biter, günler üzüntü, geçmişle hesaplaşma, ağlaşmayla geçer. ama hayat devam etmektedir ve bir noktadan sonra erkek hayatında biri olsun ister. günler daha da geçer, uygun birileri bulunamadıkça hafiften paniklenir. yok ulan denilir, buluruz birileri denilir ama geçmişin o dehşet dolu abaza günleri korkunç flash backler eşliğinde zihne üşüşmeye başlamıştır artık. sevgilisiz geçen her yeni gün daha da acı verir. bataklık misali çabaladıkça kızlardan uzaklaşıldığı hissedilir. panik yerini bezginliğe bırakır, durum kabullenilmeye çalışılsa da pek kolay yüzleşilecek gibi değildir. artık uzun süreli ilişki sonrası depresyonu kaçınılmazdır.
